XXX niedziela zwykła "A" (Mt 22,34-40) - Będziesz miłował : 1507 XXIX niedziela zwykła "A" (Mt 22,15-21) - Wystawianie Jezusa na próbę : 1451 XXVII niedziela zwykła "A" (Mt 21,33-43) - Przypowieść o winnicy: 1398 XXVI niedziela zwykła " A" (Mt 21, 28-32) - Odnaleźć się w Kościele : 1501 21 Niedziela Zwykła rok A – Ewangelia (Mt 16, 13 – 20) Jak przemijanie i dążenie do sławy mogą wpłynąć na nasze życie? W naszym najnowszym nagraniu przenosimy się na ulice Hollywood, gdzie światło reflektorów rzuca cień na duszę legendarnych postaci. 31. niedziela zwykŁa (rok c) wspomnienie wszystkich wiernych zmarŁych; uroczystoŚĆ wszystkich ŚwiĘtych; uroczystoŚĆ rocznicy poŚwiĘcenia koŚcioŁa wŁasnego; 30. niedziela zwykŁa (rok c) 29. niedziela zwykŁa (rok c) 28. niedziela zwykŁa (rok c) adoracje: 1. niedziela paŹdziernika; 27. niedziela zwykŁa (rok c) 26. niedziela #swiatloslowa 28 Niedziela Zwykła rok A Mt 22, 1-14 #danielgeppert 15 października 2023Bóg przyodziany jest w świętość. Strojem weselnym jest nasza świętość. ks. Leszek Smoliński. Pewien biedny człowiek zarabiał na życie grą na skrzypcach. Odwiedzał miasteczka, a kiedy zaczynał grać, a ludzie zbierali się dookoła. Po skończonym graniu przechodził między słuchającymi podsuwając im podziurawiony beret. Miał nadzieję, że któregoś dnia ten beret się napełni. Żadnym z nich nie gardzi: nie pogardził tym, który powiedział, że „nie” pójdzie, ani też nie wpadał w zachwyt w odniesieniu do drugiego, który odrzekł, że pójdzie, ale nie poszedł. Bóg wierzył w jednego i drugiego. Żadnym z dwóch nie pogardził. Każdemu dał równy czas, by przemyślał swoje „nie” i swoje „tak”. Dlaczego nie lubimy przyjmować podziękowań? Jak nauczyć się przyjmować wyrazy wdzięczności? Dlaczego Bóg chce byśmy Go wielbili?Zapraszam rozważanie na 28 Ni Powrót do Wielki Post Powrót do WP rok A Powrót do Linki Ewangelia: J 11, 1 – 45; Wskrzeszenie Łazarza 1 Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty.2 Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. 1 Kor 15,20–26.28 . Ewangelia Mt 25,31–46 . Cytat dnia. Rok A Rok B Rok C Święta i uroczystości; Od słowa do Słowa. 33 niedziela zwykła A. 29. Niedziela Zwykła (A) – Oddać Bogu Ewangelia, którą usłyszeliśmy dzisiaj, jest jednym z tych tekstów, które zapadają głęboko w pamięć, jest jednym z tych fragmentów, które znamy dobrze, ponieważ porusza tematy zwią­zane z naszym życiem codziennym i trudnościami, jakie w nim napotykamy. Należy do tych miejsc Pisma YcYv6I. Na dziś Nowości Słowo na dziś O modlitwie Z Dzienniczka ... O naśladowaniu ... Aktualności Ogłoszenia Wspólnoty Wydarzenia Kronika wydarzeń Rezerwacje salek Ogłoszenia prywatne Duchowość Kurs Alpha 2022 "SOW 2021" "Szkoła Relacji" Spotkania modlitewne Formacja Rekolekcje letnie Lewin 2022 Lewin 2021 Lewin 2020 Lewin 2019 Lewin 2018 Lewin 2017 Lewin 2016 Lewin 2015 Lewin 2014 Lewin 2013 Lewin 2012 Lewin 2011 Lewin 2010 Kącik modlitewny Świadectwa Różności Film Muzyka Wydarzenia kulturalne DU PP śpiewa Literatura Artykuły DKF Wspólnoty Kąciki autorskie Wrocławska taksówka Sport i okolice Blog Staszka Marysia pisze ... Zbyszek czyta, inni też... Kąciki poetyckie Anna ZawadzkaRok Pański Zamyślenia Połów światła Zanim światło przesłoni Zaduma o zmierzchu Jak daleko Krople nadziei Kwitnąca zima Tęczowe spotkania Wieczorem Wiersze niepublikowane Beata Słowik Irena Kubiak Okruchy codzienności Wiersze niepublikowane Linki Inne Archiwum różności Bajki prawdziwe Blog Beaty Art - Kącik Ku życiu - strona Zosi Migdałki Triduum ZadumAnia Modlitwa prostoty Wspólnota Tożsamość Cel Zasady życia Deklaracje Diakonie DW - Wstawiennicza Kontakt Anna Zawadzka: Rok Pański piątek, 07 października 2011 20:48 "Uczta wprawdzie jest gotowa..." (Mt 22,8) ... a zaproszenia napływają nieustannie. Ale nikt mnie nie zmusi do wygospodarowania czasu, włożenia godowej szaty, zrobienia paru kroków ku sali biesiadnej. Mam prawo zamierać z głodu. Anna Zawadzka Zmieniony: sobota, 08 października 2011 17:00 Logowanie Krótko o nas Katolicka Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym "Płomień Pański" funkcjonuje przy parafii Świętej Rodziny we Wrocławiu, przy ul. Monte Cassino 68. Zobacz mapkę. Informacja o wykorzystaniu plików cookies Wykorzystujemy pliki cookies, aby nasz serwis lepiej spełniał Państwa oczekiwania. Można zablokować zapisywanie cookies zmieniając ustawienia przeglądarki. Pismo Święte Papirus Rylands'a jest jednym z najstarszych fragmentów Nowego Testamentu. Więcej o Biblii » Liturgia Eucharystia to uobecnienie zbawczego dzieła Jezusa, czyli tego, co wydarzyło się w Wielki Czwartek, Piątek i Wielką Noc zmartwychwstania. Niedziela » Katechizm Podstawowy "podręcznik" wiary dla starszych i młodszych. Chcesz poznać treść wiary – czytaj! Fragmenty » Szkoła Słowo "katecheza" pierwotnie znaczyło "wołać z góry" (ex alto), również "wywoływać echo". Katecheza szkolna » Szczegóły Kategoria: Niedziele i święta ruchome 10 października 2021 roku Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: "Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?". W niedzielę przed 16 października obchodzimy Dzień Papieski » Msza św. Modlitwy mszalne Kolekta Prosimy Cię, Boże, niech Twoja łaska zawsze nas uprzedza i stale nam towarzyszy, * pobudzając naszą gorliwość do pełnienia dobrych uczynków. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Modlitwa nad darami Miłosierny Boże, przyjmij nasze modlitwy i dary, które składamy † i przez udział w świętej Ofierze * doprowadź nas do wiecznej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Prefacje na niedziele zwykłe (nr 28-35) [31] Dzieje zbawienia Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, * Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On przez narodzenie z Maryi Dziewicy * obdarzył ludzkość nową młodością, * przez swoją mękę zgładził nasze grzechy, * przez powstanie z martwych * dał nam dostęp do życia wiecznego, * a wstępując do Ciebie, Ojcze, * otworzył nam bramy nieba. Dlatego z chórami Aniołów i Świętych, * głosimy Twoją chwałę, * razem z nimi wołając: Święty, Święty, Święty… Modlitwa po Komunii Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz Najświętszym Ciałem i Krwią Twojego Syna; † pokornie Cię błagamy, * abyś nam dał udział w Twoim boskim życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rok A Czytania Liturgii słowa, rok A I czytanie * Iz 25, 6-10a Uczta mesjańska Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarzy wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody. Raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę swego ludu po całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: "Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze". Psalm responsoryjny * Ps 23, 1-6 Pan mym pasterzem, nie brak mi niczegoPan jest moim pasterzem, * niczego mi nie braknie. Pozwala mi leżeć * na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, * zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska * są moją pociechą. Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, * a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. II czytanie * Flp 4, 12-14. 19-20 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia Bracia: Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen. Aklamacja przed Ewangelią * por. Ef 1, 17-18 Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusaprzeniknie nasze serca swoim światłem,abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Ewangelia * Mt 22, 1-14 Przypowieść o zaproszonych na ucztę Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: "Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: «Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę». Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa; a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy ich pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić". (Koniec krótszej perykopy) "Wtedy rzekł swoim sługom: «Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie». Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: «Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?» Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: «Zwiążcie mu ręce i nogi, i wyrzućcie go na zewnątrz w ciemności. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych". Komentarze liturgiczne Dwie przypowieściW tekście Ewangelii świętego Mateusza w rozdziale 22 w wierszach od 1 do 14 mamy dwie przypadkowo ze sobą zestawione przypowieści. Pierwsza kończy się słowami: "… i sala zapełniła się biesiadnikami"; druga rozpoczyna się od słów: "Wszedł król…" Pierwsza mówi o tym, żeby nie odrzucać powołania. Druga mówi o grzechu zaniedbania: zaproszony zaniedbał wziąć przepisowy strój. Czy to nie przypomina nam niemądrej panny, która zapomniała zabrać zapas oliwy? ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, Rok B Czytania Liturgii słowa, rok B I czytanie * Mdr 7, 7-11 Mądrość to skarb najcenniejszy Modliłem się i dano mi zrozumienie, przyzywałem, i przyszedł na mnie duch mądrości. Przeniosłem ją na berła i trony i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa. Nie porównałem z nią drogich kamieni, bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku, a srebro przy niej ma wartość błota. Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność i wolałem mieć ją aniżeli światło, bo nie zna snu blask od niej bijący. A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra i niezliczone bogactwa w jej ręku. Psalm responsoryjny * Ps 90, 12-17 Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziemNaucz nas liczyć dni nasze, * byśmy zdobyli mądrość serca. Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał? * Bądź litościwy dla sług Twoich. Nasyć nas o świcie swoją łaską, * abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć. Daj radość w zamian za dni Twego ucisku, * za lata, w których zaznaliśmy niedoli. Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, * a Twoja chwała nad ich synami. Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami † i wspieraj pracę rąk naszych, * dzieło rąk naszych wspieraj. II czytanie * Hbr 4, 12-13 Skuteczność słowa Bożego Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Aklamacja przed Ewangelią * Mt 5, 3 Błogosławieni ubodzy w duchu,albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Ewangelia * Mk 10, 17-30 Rada dobrowolnego ubóstwa Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: "Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?" Jezus mu rzekł: "Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: «Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę»". On Mu rzekł: "Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości". Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: "Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną". Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: "Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego". Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: "Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego". A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: "Któż więc może się zbawić?" Jezus spojrzał na nich i rzekł: "U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe". Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: "Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą". Jezus odpowiedział: "Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym". Komentarze liturgiczne Jan Paweł II, List do młodych całego świata Papieski komentarz do spotkania Jezusa z młodym człowiekiem * * * Spojrzenie JezusaNie do każdego mówi Jezus: "Sprzedaj wszystko, co masz, i idź za mną". Słowa te słyszą ludzie powołani przez Niego do specjalnych zadań. Jednakże każdy tak zwany porządny człowiek, z chwilą kiedy dojrzał do tego, by zapytać Jezusa, co ma czynić, żeby osiągnąć życie wieczne - uświadamia sobie, że nie wystarcza mu zwykłe uczciwe życie. Pragnie czegoś więcej. Odgaduje większe wymagania często tęsknimy za życiem ofiarnym, pełnym poświęcenia dla kogoś, i nie zdajemy sobie sprawy, że właśnie wtedy Jezus ogarnia nas swoim miłującym nas do większej żeby nie być tym bogatym młodzieńcem, który nie poszedł za głosem swojego jesteśmy ewangelicznymi bogatymi młodzieńcami. Nie mamy winnic, owiec, baranów, drogocennego płaszcza, denarów w jednak jeszcze żyjemy - mamy skarb umiemy go oddać?Na naszych oczach oddaje cały swój czas Ojciec Święty. Nie mają chwili dla siebie matka Teresa z Kalkuty, wszystkie matki zapracowane od rana do wieczora. ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, Rok C Czytania Liturgii słowa, rok C 13 października 2019 roku I czytanie * 2 Krl 5, 14-17 Uzdrowienie Naamana Wódz syryjski Naaman, który był trędowaty, zanurzył się siedem razy w Jordanie według słowa proroka Elizeusza, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego dziecka i został oczyszczony. Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: "Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem. A teraz zechciej przyjąć dar wdzięczności od twego sługi". On zaś odpowiedział: "Na życie Pana, przed którego obliczem stoję, nie wezmę!" Tamten nalegał na niego, aby przyjął, lecz on odmówił. Wtedy Naaman rzekł: "Jeśli już nie chcesz, to niechże dadzą twemu słudze tyle ziemi, ile para mułów unieść może, ponieważ odtąd twój sługa nie będzie składał ofiary całopalnej ani ofiary krwawej innym bogom, jak tylko Panu". Psalm responsoryjny * Ps 98(97), 3cd-4 Wobec narodów objawił zbawienieŚpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego. Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * dla domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie. II czytanie * 2 Tm 2, 8-13 Jeśli trwamy w cierpliwości, będziemy królowali z Chrystusem Najmilszy: Pamiętaj na Jezusa Chrystusa, potomka Dawida. On według Ewangelii mojej powstał z martwych. Dla niej znoszę niedolę aż do więzów jak złoczyńca; ale słowo Boże nie uległo skrępowaniu. Dlatego znoszę wszystko przez wzgląd na wybranych, aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie razem z wieczną chwałą. Nauka to zasługująca na wiarę: Jeżeliśmy bowiem z Nim współumarli, wespół z Nim i żyć będziemy. Jeśli trwamy w cierpliwości, wespół z Nim też królować będziemy. Jeśli się będziemy Go zapierali, to i On nas się zaprze. Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego. Aklamacja przed Ewangelią * 1 Tes 5, 18 Za wszystko dziękujcie Bogu,taka jest bowiem wola Boża względem wasw Jezusie Chrystusie. Ewangelia * Łk 17,11-19 Wiara uzdrowionego cudzoziemca Stało się, że Jezus zmierzając do Jerozolimy, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: "Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami". Na ich widok rzekł do nich: "Idźcie, pokażcie się kapłanom". A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec". Do niego zaś rzekł: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła". Komentarze liturgiczne Wdzięczność"A gdzie jest dziewięciu? – zapytał Jezus. – Czyż nie znalazł się nikt, który by wrócił i oddał chwałę Bogu?"Jezus jako człowiek nie dopomina się wdzięczności dla siebie. Ze słów Jego wynika, że trzeba Bogu dziękować za wszystko. Kiedy dziękujemy ludziom, nie zapominajmy oddać chwały Niego nie przyszłaby do nas myślimy z wdzięcznością o zmarłych, dziękujemy Bogu, że przez tych, co odeszli, tyle nieraz otrzymaliśmy dobrego. ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 208. Myślimy czasem, że wszystko nam się należy – zdrowie, zaszczyty, powodzenie albo chociażby brak większych problemów. Wtedy tracimy z oczu powody do wdzięczności Bogu i nie umiemy przebić się przez własne bóle i krzywdy. Niedziela znów nawraca nas ku Jezusowi Chrystusowi, abyśmy zawsze się do Niego odwoływali. Chwała rodzi się z ofiary, a ofiara z miłości – Chrystus nam nie tylko o tym przypomina, ale nas w to wprowadza. Jego cierpliwość i Jego poddanie Ojcu nie mogą nas nie poruszyć. Wszystko możemy dziś włączyć w Jego jedyną ofiarę – aby wszystko z powrotem otrzymać. Anna Foltańska, "Oremus" 10/1998, s. 49. Facebook Biblioteczka Katecheza w Sieci Serwis "KERYGMA"istnieje w Sieci od Dziękujemy mieszkańcom 1. części roli Gębki za posprzątanie świątyni, porządki wokół niej. O przygotowanie kościoła na odpust parafialny prosimy mieszkańców 2. i 3. części tej roli. Prosimy także po dwóch panów z roli Gębki, którzy jutro i pojutrze będą mogli przyjść na godzinę by pomóc w pracach ziemnych w naszym parafialnym ogrodzie. Ofiarę na kościół złożyli Bernadetta i Bolesław Luberda obchodzący (40 lat małżeństwa) swoje rubinowe gody. W dniu dzisiejszym, po mszach świętych, na parkingu przed kościołem, pobłogosławimy samochody z racji przypadającego jutro wspomnienia św. Krzysztofa, patrona kierowców i podróżujących. W najbliższą sobotę o godzinie zbiórka wszystkich ministrantów i lektorów przed odpustem połączona ze smaczną niespodzianką. Przed nami odpust parafialny. Z racji, iż odpust wypada w pierwszy piątek miesiąca, w najbliższą, czyli ostatnią niedzielę lipca, przed każdą mszą świętą będziemy mieli okazję do spowiedzi. Będzie dwóch dodatkowych spowiedników z Krakowa, dlatego zachęcamy, aby każdy, kto ma taką potrzebę wykorzystał tę okazję i wcześniej przystąpił do sakramentu pokuty i pojednania. Z racji iż odpust parafialny ma rangę uroczystości, w pierwszy piątek nie obowiązuje nas wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych oraz zabawy. Sumie odpustowej o godz. przewodniczyć będzie bp Roman Pindel, Ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej. Pozostałe Msze św. w tym dniu odprawiamy o godzinie i wyjątkowo o godz. Po każdej mszy św. tradycyjnie pobłogosławimy dzieci. Już dzisiaj zapraszamy serdecznie: poczty sztandarowe; Orkiestrę Dętą; noszących figury, feretrony, chorągwie i różańce; dziewczynki do sypania kwiatów, chłopców z dzwoneczkami; rodziny Kliszczackie w pięknych strojach regionalnych, oraz wszystkich Parafian. Parafialna uroczystość skłania nas do wspólnej modlitwy dziękczynnej za opiekę i wstawiennictwo Matki Bożej Śnieżnej w naszym codziennym życiu; do wspólnego rodzinnego świętowania, ale i jest okazją, by dostrzec w naszej wspólnocie Parafian, którzy potrzebują naszej pomocy. W następną niedzielę będziemy także rozprowadzać losy – cegiełki (w cenie 10 zł) uprawniające do wzięcia udziału w loterii fantowej. Całkowity dochód ze sprzedaży cegiełek zostanie przekazany na dofinansowanie zakupu wózka inwalidzkiego dla naszego chorego Parafianina Jakuba Bierówki, którego konstrukcja umożliwia pozycjonowanie dziecka oraz specjalistycznego łóżka rehabilitacyjnego z możliwością zmiany wysokości leża i kąta, co pozwoli zapewnić komfort Kubusiowi. Przy odrobinie szczęścia będzie można nabywając taką cegiełkę wygrać nagrodę główną, którą w tym roku jest QUAD BARTON T-REX 125, którego fundatorem są Emilia i Bogdan Pajka. Jest także wiele innych atrakcyjnych i wartościowych nagród, bon na kurs prawa jazdy kat. B, są hulajnogi elektryczne, Sony PlayStation VR Mega Pack V3, myjka ciśnieniowa STIGA, odkurzacz NILFISK, prasowalnica TEFAL, grill gazowy, czy np. tablet LENOVO. Lista nagród dostępna na parafialnym facebook’u i stronie interentowej. Losowanie odbędzie się po koncercie Mietka Szcześniaka, który palnujemy na godzine 19:00. W czasie festynu, który rozpoczniemy o godzinie 16:00 będziemy mogli wysłuchać występów: Orkiesty Dętej OSP Tokarnia, scholi parafialnej „Śnieżnej Pani” i zespołu „Ex Nihilo Trio” oraz skorzystać z wielu atrakcji. Będzie grill, będą gofry, zapiekanki, hamburgery. Koła Gospodyń Wiejskich zaprezentują regionalne potrawy kliszczackiej kuchni, a nasze „Sercanki”, jak zawsze będą serwowały pyszne, domowej roboty ciasta. Na terenie parku przy Przedszkolu powstanie „plac zabaw”, gdzie aktorzy Teatru „SKRZAT” z Krakowa prowadzić będą różnego rodzaju animacje dla dzieci. Balonowy Świat Dzieci wystawi gigantyczny dmuchany PORT LOTNICZY oraz TOR PRZESZKÓD, a Firma KLGS z Pcimia rozdawać będzie książeczki, kolorowanki ekologiczne i baloniki. Przy stawie powstanie zagroda edukacyjna, w której dzięki uprzejmości „Beskidzkiej Sadyby” dzieci będą mogły spotkać się z przesympatycznymi południowo-amerykańskimi zwierzakami i stanąć oko w oko z alpakami. Już dzisiaj zapraszamy do wspólnej modlitwy i do wspólnej parafialnej zabawy, która połączy pięknych ludzi o otwartych sercach, pełnych empatii i hojnych dłoniach. „Razem możemy więcej”. Do grona Darczyńców tegorocznego VI Charytatywnego Festynu Rodzinnego dołączyli: Katarzyna i Ignacy Hanusiak Janina i Jan Buda Mariola i Sylwester Jamrozik Edward Zadora z rodziną Paweł Jędrocha Firma Handlowo-Usługowa – Tadeusz Jątyka „ALDI” – Dominik Leśniak Firma Usługowa – Grzegorz Romaniak AKJAP Tadeusz Pajka Tartak „Kudła” – Stanisław i Tadeusz Gawlak Tartak „Janicki” Zofia i Jan Janiccy Dorota i Janusz Luberda Firma Handlowo-Usługowa „Gamma” z Jordanowa Firma „KRIS-BAU”- Krzysztof Trybała; „Kraina Piękna” – Gabinet Kosmetologii – Łętownia Usługi Transportowe – Stanisław Korzeń Transport „WORTRAN” – Wiesław Worwa „ZIĘBA” Transport – Michał Zięba Transport Towarowy – Zdzisław Jątyka AUTO SZKOŁA „MURZYNEK” – Krzysztof Murzyn „AUTO -SERVICE” – Marek Kowalik „PRZYSTAŃ TOKARNIA” / Jolanta i Stanisław Hobot Zakład Fryzjerski – Dorota Jędrocha Balonowy Świat Dzieci – Agnieszka Motyka Park Rozrywki Dziecięcej „HIPIHOP” Solenizantkom, Solenizantom tego tygodnia; Czcigodnym Jubilatom składamy najlepsze życzenia: wielu Bożych łask oraz opieki Pani Tokarskiej na każdy dzień. Wśród solenizantów jest także ks. Krzysztof, któremu życzymy: dużo zdrowia, niesłabnącego żaru ducha w kapłańskiej posłudze, oraz realizacji wszystkich zamierzeń i planów. Niech Matka Boża Śnieżna – otacza Księdza Matczyną miłością i opieką oraz niech wyprasza u Syna wszelkie łaski i siły potrzebne do głoszenia Słowa Bożego. Wszystkim życzymy błogosławionej niedzieli i dobrego świętowania. Każdy człowiek chce być szczęśliwy. To pragnienie szczęścia pobudza naszą wyobraźnię, zachęca do wysiłku i dążenia do upragnionego celu. I pomimo dotarcia do jakiejś mety, ciągle jes­teśmy nie nasyceni, ciągle niezadowoleni w pełni. Ludzkie pragnienie może zaspokoić tylko Bóg. To On wyprawia ucztę, na którą zaprasza człowieka. I jakże często zaproszony odmawia wzięcia udziału w uczcie... „Król posłał swoje sługi, żeby zapro­szonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść” (Mt 22,3). W opowieści Chrystusa istnieje dziwny paradoks: władca, ażeby sprawić przyjemność swoim poddanym, chce zaprosić ich na ucztę, ale oni odrzucają zaproszenie. Wobec takiego afrontu władca jest zagniewany na zaproszonych i zaprasza innych, przypadkowych ludzi. Sami dobrze wiemy jak to miło być zaproszonym na przyjęcie, móc razem bawić się. Czujemy się zaszczyceni, gdy ktoś nas dos­trzeże, zaproponuje uczestnictwo we wspólnym spotkaniu. Kiedy sami przygotujemy spotkanie towarzyskie, gdy włożymy wiele wysiłku na organizację takiej czy innej uroczystości i gdy zapro­szona osoba z jakiegoś błahego powodu nie przychodzi, wówczas czujemy się zlekceważeni, upokorzeni. Zaiste, trafna była przypo­wieść Jezusa: została tu ukazana postawa Boga, który zaprasza każdego człowieka do współpracy, do radości z darów, zaś ten sam człowiek odrzuca Boże zaproszenie, wybiera coś, co ma niewspół­miernie mniejszą wartość. Podobnie jak Naród Wybrany, również i my w miejsce proponowanego zbawienia, obcowania z Bogiem, wychodzenia z niewoli grzechu, wybieramy przysłowiowy "czosnek i cebulę". Codzienne zajęcia, prowadzone interesy, praca, handel i inne sprawy są ważniejsze niż chwila poświęcona Bogu. Lepsze jest własne rozeznanie dobra i zła, lepiej demokratycznie decy­dować, co jest wartością a co nią nie jest. I tak powoli zabija się proroków prawdy i sprawiedliwości, poczucie zła, prawdy, po­czucie zwykłej uczciwości i sprawiedliwości. Jest takie stare opowiadanie, w którym pewien książę za­prosił ludzi z całej okolicy na ucztę do swego zamku. Ponieważ nie był nazbyt bogaty, więc zaproponował, aby każdy z zaproszonych przyniósł nieco wina. To wino wlałoby się do wielkiej kadzi i wów­czas starczyłoby go dla wszystkich. Jeden z zaproszonych myśląc, że nikt tego nie odczuje jeśli przyniesie litr wody, i ta zostanie zmieszana z resztą wina, postanowił oszukać gospodarza. Po­dobnie postąpili pozostali zaproszeni. Jakże wielkie było zdzi­wienie obecnych, gdy okazało się, że wszyscy mieli do picia wodę! Każde "kombinowanie", każda nieuczciwość, odrzucenie współ­pracy z Bogiem przynosi podobne konsekwencje. Szukanie szczę­ścia poza Bogiem jest iluzją, mirażem. W przypowieści Chrystusowej w miejsce gości, którzy po­gardzili królem, zgromadzono osoby przypadkowe, jakiekolwiek znaleziono w okolicy. Istotą opowieści Jezusa jest pouczenie, iż miejsce Izraela, który wzgardził wezwaniem Bożym, zajmą w wiecznym królestwie inni. Tak też faktycznie się stało: w miejsce Ludu Wybranego wszedł nowy Lud Boży - Kościół. Oczywiście nie cały Izrael został odrzucony, a jedynie ci, którzy nie chcieli uznać w Chrystusie Mesjasza i Zbawcy, to jest starsi i przywódcy ludu. Osoby zebrane spośród opłotków to ci, którzy na serio wzięli do swych serc zaproszenie Boże, którzy żyją wiarą i miłością, którzy na co dzień potwierdzają swym życiem wierność Bogu i Jego przykazaniom. To ci, którzy chcą żyć prawdą, stawiają Boga i sprawy Boże na pierwszym miejscu. Pośród zebranych na uczcie był też i ktoś, kto został z niej po prostu wyrzucony. Czyżby zawinił tylko tym, że był źle ubrany, że nie miał szaty godowej? Czyżby Chrystus w przypowieści miał na myśli sprawy zupełnie drugorzędne, zewnętrzne? Wydaje się, że nie. Szata godowa w znaczeniu biblijnym to nie tyle rodzaj ubioru, ile symbol nowego człowieka. Osoba bez szaty godowej przed­stawia człowieka, który znalazł się na uczcie nie będąc odno­wionym człowiekiem. Nie będąc odnowionym jest w dalszym ciągu przywiązany do zła, niechętny nawróceniu, daleki od Boga. Niemożliwą więc byłoby rzeczą, aby osoba wroga Bogu razem z Nim uczestniczyła w uczcie. W której grupie jestem? Poprzez Chrzest św. zostałem zapro­szony na ucztę, wezwany do świętowania razem z Bogiem. Jeśli sprawy materialne, moje plany są ważniejsze niż Boże zapro­szenie, wówczas nie różnię się niczym od gości z przypowieści, którzy postąpili podobnie wobec króla. Czy nie lepiej byłoby zo­stawić na chwilę codzienne sprawy, odłożyć na bok to, co nie jest najważniejsze, i znaleźć czas dla Boga? Może wtedy doświadczył­bym, jak to dobrze być blisko Stwórcy, jak dobrze gustować w Jego obecności? Może wtedy na serio rozpocząłbym powrót, nawrócenie i odwrócenie się od zła, o którym sam najlepiej wiem? „Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w człowieku. Le­piej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w książętach” (por. Ps 118,8-9) - mówi Psalmista. Pójdźmy więc na ucztę Pana, zebrani może gdzieś z rozstaj­nych dróg, ale chętni do przebywania przed obliczem Pana. Nie zapomnijmy zabrać szaty godowej, to jest łaski, która daje nam dostęp do Boga.

28 niedziela zwykła rok a